بزرگ‌ترین یادگار عصر برنز؛ کارکرد واقعی نوراگه‌ها همچنان معماست+تصاویر

به گزارش پارسینه به نقل ازthe mind circle، یکی از بزرگ‌ترین رازهای عصر برنز، تمدن نوراژیک است.

برج‌های نور آن‌ها که «نوراگه» نامیده می‌شوند، بهترین پنجره به زندگی و فرهنگشان هستند. مردم نوراژیک در جزیره ساردینیا در ایتالیا زندگی می‌کردند و از حدود ۱۹۰۰ پیش از میلاد تا زمان استعمار توسط روم در سال ۲۳۸ شکوفا بودند. با وجود اینکه یکی از قدرتمندترین تمدن‌های اروپا در دوران باستان بودند، هیچ نوشته‌ای از خود به جا نگذاشته‌اند. تنها منابع موجود نوشته‌های یونانی و رومی است که مورخان با احتیاط به آن‌ها استناد می‌کنند.  

ساختار نوراگه در واقع دلیل نام‌گذاری این مردمان باستانی به «نوراژیک» است. این سازه‌ها آن‌قدر در جزیره فراوان‌اند که مورخان بر این باورند احتمالاً حدود ۳۰ هزار برج وجود داشته است، هرچند باستان‌شناسان تاکنون تنها ۷ هزار مورد را کشف کرده‌اند.  

برج‌های نوراگه در اندازه‌های مختلف ساخته می‌شدند و برخی به ارتفاع ۲۰، ۲۵ یا حتی ۳۰ متر می‌رسیدند، اما طرح کلی آن‌ها تقریباً مشابه بود. این سازه‌ها شامل دیوارهایی پیرامون یک گنبد برج‌مانند بودند، با پلکانی که به فضای داخلی پایین می‌رفت.

دیوارهای نوراگه از سنگ‌چینی درشت، سنگ‌چینی منظم و سنگ‌های کوچک ساخته شده بودند. همچنین پلکان دیگری به بالکن یا تراس بالای برج می‌رسید که امروزه به دلیل آسیب‌های قرون گذشته دیگر قابل مشاهده نیست.  

هر کارکردی که داشته‌اند، مسلم است که مردم نوراژیک ارزش زیادی برای نوراگه‌ها قائل بودند، زیرا هزاران مورد از آن‌ها را بنا کردند. هرچند هدف واقعی‌شان شاید هرگز روشن نشود، اما این برج‌ها بزرگ‌ترین میراث این تمدن باستانی باقی مانده‌اند.